dòvūći
dòvūći svrš. 〈prez. dovúčem, pril. pr. -ukāvši, imp. dovúci, prid. trp. dovùčen〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| dovući | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | dovučem |
| 2. | dovučeš |
| 3. | dovuče |
| množina | |
| 1. | dovučemo |
| 2. | dovučete |
| 3. | dovuku |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | dovući ću |
| 2. | dovući ćeš |
| 3. | dovući će |
| množina | |
| 1. | dovući ćemo |
| 2. | dovući ćete |
| 3. | dovući će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | dovukoh |
| 2. | dovuče |
| 3. | dovuče |
| množina | |
| 1. | dovukosmo |
| 2. | dovukoste |
| 3. | dovukoše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | dovukao sam |
| 2. | dovukao si |
| 3. | dovukao je |
| množina | |
| 1. | dovukli smo |
| 2. | dovukli ste |
| 3. | dovukli su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam dovukao |
| 2. | bio si dovukao |
| 3. | bio je dovukao |
| množina | |
| 1. | bili smo dovukli |
| 2. | bili ste dovukli |
| 3. | bili su dovukli |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | dovuci |
| množina | |
| 1. | dovucimo |
| 2. | dovucite |
| glagolski prilog prošli | |
| dovukavši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| dovukao, dovukla, dovuklo | |
| dovukli, dovukle, dovukla | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| dovučen, dovučena, dovučeno | |
| dovučeni, dovučene, dovučena | |
Definicija
| 1. | (što) vukući dopremiti (na ovo mjesto ili na mjesto o kojem se govori) |
| 2. | (koga) pejor. dovesti (u kuću i sl.) nekog neželjenog ili onog koji ne želi |
| 3. | (se) jedva stići do željenog mjesta vukući se, jedva doći; došlepati (se) |
Etimologija
✧ do-1 + v. vući
