doznávati
doznávati nesvrš. 〈prez. dòznājēm, pril. sad. -ajūći, gl. im. -ānje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| doznavati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | doznajem |
| 2. | doznaješ |
| 3. | doznaje |
| množina | |
| 1. | doznajemo |
| 2. | doznajete |
| 3. | doznaju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | doznavat ću |
| 2. | doznavat ćeš |
| 3. | doznavat će |
| množina | |
| 1. | doznavat ćemo |
| 2. | doznavat ćete |
| 3. | doznavat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | doznavah |
| 2. | doznavaše |
| 3. | doznavaše |
| množina | |
| 1. | doznavasmo |
| 2. | doznavaste |
| 3. | doznavahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | doznavao sam |
| 2. | doznavao si |
| 3. | doznavao je |
| množina | |
| 1. | doznavali smo |
| 2. | doznavali ste |
| 3. | doznavali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam doznavao |
| 2. | bio si doznavao |
| 3. | bio je doznavao |
| množina | |
| 1. | bili smo doznavali |
| 2. | bili ste doznavali |
| 3. | bili su doznavali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | doznaj |
| množina | |
| 1. | doznajmo |
| 2. | doznajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| doznajući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| doznavao, doznavala, doznavalo | |
| doznavali, doznavale, doznavala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| doznavan, doznavana, doznavano | |
| doznavani, doznavane, doznavana | |
Etimologija
✧ vidi dòznati
