Hrvatski jezični portal

dȕšmanin

dȕšmanin (dȕšman) m 〈N mn dȕšmani〉

Izvedeni oblici
jednina
N dušmanin
G dušmanina
D dušmaninu
A dušmanina
V dušmanine
L dušmaninu
I dušmaninom
množina
N dušmani
G dušmana
D dušmanima
A dušmane
V dušmani
L dušmanima
I dušmanima
jednina
N dušman
G dušmana
D dušmanu
A dušmana
V dušmane
L dušmanu
I dušmanom
množina
N dušmani
G dušmana
D dušmanima
A dušmane
V dušmani
L dušmanima
I dušmanima
Definicija
ljuti neprijatelj
Etimologija
tur. düşman ← perz. dušmen