efelírati
efelírati (što) dv. 〈prez. efèlīrām, pril. sad. -ajūći, pril. pr. -āvši, gl. im. -ānje〉
Izvedeni oblici
| Dv. | |
|---|---|
| infinitiv | |
| efelirati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | efeliram |
| 2. | efeliraš |
| 3. | efelira |
| množina | |
| 1. | efeliramo |
| 2. | efelirate |
| 3. | efeliraju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | efelirat ću |
| 2. | efelirat ćeš |
| 3. | efelirat će |
| množina | |
| 1. | efelirat ćemo |
| 2. | efelirat ćete |
| 3. | efelirat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | efelirah |
| 2. | efeliraše |
| 3. | efeliraše |
| množina | |
| 1. | efelirasmo |
| 2. | efeliraste |
| 3. | efelirahu |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | efelirah |
| 2. | |
| 3. | |
| množina | |
| 1. | |
| 2. | |
| 3. | |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | efelirao sam |
| 2. | efelirao si |
| 3. | efelirao je |
| množina | |
| 1. | efelirali smo |
| 2. | efelirali ste |
| 3. | efelirali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam efelirao |
| 2. | bio si efelirao |
| 3. | bio je efelirao |
| množina | |
| 1. | bili smo efelirali |
| 2. | bili ste efelirali |
| 3. | bili su efelirali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | efeliraj |
| množina | |
| 1. | efelirajmo |
| 2. | efelirajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| efelirajući | |
| glagolski prilog prošli | |
| efeliravši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| efelirao, efelirala, efeliralo | |
| efelirali, efelirale, efelirala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| efeliran, efelirana, efelirano | |
| efelirani, efelirane, efelirana | |
Definicija
| 1. | (u)činiti što tanjim, gubiti gustinu, debljinu |
| 2. | izvući/izvlačiti konce iz tkanine |
| 3. | prorijediti/prorjeđivati kosu; (is)tanjiti |
Etimologija
✧ fr. effiler
