egzaltírati
egzaltírati (koga, se) dv. 〈prez. egzàltīrām, pril. sad. -ajūći, pril. pr. -āvši, gl. im. -ānje〉
Izvedeni oblici
| Dv. | |
|---|---|
| infinitiv | |
| egzaltirati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | egzaltiram |
| 2. | egzaltiraš |
| 3. | egzaltira |
| množina | |
| 1. | egzaltiramo |
| 2. | egzaltirate |
| 3. | egzaltiraju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | egzaltirat ću |
| 2. | egzaltirat ćeš |
| 3. | egzaltirat će |
| množina | |
| 1. | egzaltirat ćemo |
| 2. | egzaltirat ćete |
| 3. | egzaltirat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | egzaltirah |
| 2. | egzaltiraše |
| 3. | egzaltiraše |
| množina | |
| 1. | egzaltirasmo |
| 2. | egzaltiraste |
| 3. | egzaltirahu |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | egzaltirah |
| 2. | |
| 3. | |
| množina | |
| 1. | |
| 2. | |
| 3. | |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | egzaltirao sam |
| 2. | egzaltirao si |
| 3. | egzaltirao je |
| množina | |
| 1. | egzaltirali smo |
| 2. | egzaltirali ste |
| 3. | egzaltirali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam egzaltirao |
| 2. | bio si egzaltirao |
| 3. | bio je egzaltirao |
| množina | |
| 1. | bili smo egzaltirali |
| 2. | bili ste egzaltirali |
| 3. | bili su egzaltirali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | egzaltiraj |
| množina | |
| 1. | egzaltirajmo |
| 2. | egzaltirajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| egzaltirajući | |
| glagolski prilog prošli | |
| egzaltiravši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| egzaltirao, egzaltirala, egzaltiralo | |
| egzaltirali, egzaltirale, egzaltirala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| egzaltiran, egzaltirana, egzaltirano | |
| egzaltirani, egzaltirane, egzaltirana | |
Definicija
| 1. | jako (po)hvaliti; slaviti |
| 2. | biti/bivati ispunjen ponosom, veseljem, biti uzbuđen, uznesen; izaz (i)vati egzaltaciju |
Etimologija
✧ vidi egzaltácija
