čavẕljati
čavẕljati (, o čemu) nesvrš. 〈prez. -ām, pril. sad. -ajūći, gl. im. -ānje〉
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| čavrljati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | čavrljam |
| 2. | čavrljaš |
| 3. | čavrlja |
| množina | |
| 1. | čavrljamo |
| 2. | čavrljate |
| 3. | čavrljaju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | čavrljat ću |
| 2. | čavrljat ćeš |
| 3. | čavrljat će |
| množina | |
| 1. | čavrljat ćemo |
| 2. | čavrljat ćete |
| 3. | čavrljat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | čavrljah |
| 2. | čavrljaše |
| 3. | čavrljaše |
| množina | |
| 1. | čavrljasmo |
| 2. | čavrljaste |
| 3. | čavrljahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | čavrljao sam |
| 2. | čavrljao si |
| 3. | čavrljao je |
| množina | |
| 1. | čavrljali smo |
| 2. | čavrljali ste |
| 3. | čavrljali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam čavrljao |
| 2. | bio si čavrljao |
| 3. | bio je čavrljao |
| množina | |
| 1. | bili smo čavrljali |
| 2. | bili ste čavrljali |
| 3. | bili su čavrljali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | čavrljaj |
| množina | |
| 1. | čavrljajmo |
| 2. | čavrljajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| čavrljajući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| čavrljao, čavrljala, čavrljalo | |
| čavrljali, čavrljale, čavrljala | |
Definicija
ugodno neobvezno razgovarati, provoditi vrijeme u ležernu razgovoru
Etimologija
✧ ekspr., onom.
