čvȑgnuti
čvȑgnuti (koga) svrš. 〈prez. -nēm, pril. pr. -ūvši, prid. trp. čvȑgnūt〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| čvrgnuti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | čvrgnem |
| 2. | čvrgneš |
| 3. | čvrgne |
| množina | |
| 1. | čvrgnemo |
| 2. | čvrgnete |
| 3. | čvrgnu |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | čvrgnut ću |
| 2. | čvrgnut ćeš |
| 3. | čvrgnut će |
| množina | |
| 1. | čvrgnut ćemo |
| 2. | čvrgnut ćete |
| 3. | čvrgnut će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | čvrgnuh |
| 2. | čvrgnu |
| 3. | čvrgnu |
| množina | |
| 1. | čvrgnusmo |
| 2. | čvrgnuste |
| 3. | čvrgnuše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | čvrgnuo sam |
| 2. | čvrgnuo si |
| 3. | čvrgnuo je |
| množina | |
| 1. | čvrgnuli smo |
| 2. | čvrgnuli ste |
| 3. | čvrgnuli su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam čvrgnuo |
| 2. | bio si čvrgnuo |
| 3. | bio je čvrgnuo |
| množina | |
| 1. | bili smo čvrgnuli |
| 2. | bili ste čvrgnuli |
| 3. | bili su čvrgnuli |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | čvrgni |
| množina | |
| 1. | čvrgnimo |
| 2. | čvrgnite |
| glagolski prilog prošli | |
| čvrgnuvši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| čvrgnuo, čvrgnula, čvrgnulo | |
| čvrgnuli, čvrgnule, čvrgnula | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| čvrgnut, čvrgnuta, čvrgnuto | |
| čvrgnuti, čvrgnute, čvrgnuta | |
Definicija
udariti kome čvrgu
Etimologija
✧ vidi čvȑga
