dajdžestírati
dajdžestírati (što) dv. 〈prez. dajdžèstīrām, pril. sad. -ajūći, pril. pr. -āvši, gl. im. -ānje〉
Dv. | |
---|---|
infinitiv | |
dajdžestirati | |
prezent | |
jednina | |
1. | dajdžestiram |
2. | dajdžestiraš |
3. | dajdžestira |
množina | |
1. | dajdžestiramo |
2. | dajdžestirate |
3. | dajdžestiraju |
futur | |
jednina | |
1. | dajdžestirat ću |
2. | dajdžestirat ćeš |
3. | dajdžestirat će |
množina | |
1. | dajdžestirat ćemo |
2. | dajdžestirat ćete |
3. | dajdžestirat će |
imperfekt | |
jednina | |
1. | dajdžestirah |
2. | dajdžestiraše |
3. | dajdžestiraše |
množina | |
1. | dajdžestirasmo |
2. | dajdžestiraste |
3. | dajdžestirahu |
aorist | |
jednina | |
1. | dajdžestirah |
2. | |
3. | |
množina | |
1. | |
2. | |
3. | |
perfekt | |
jednina | |
1. | dajdžestirao sam |
2. | dajdžestirao si |
3. | dajdžestirao je |
množina | |
1. | dajdžestirali smo |
2. | dajdžestirali ste |
3. | dajdžestirali su |
pluskvamperfekt | |
jednina | |
1. | bio sam dajdžestirao |
2. | bio si dajdžestirao |
3. | bio je dajdžestirao |
množina | |
1. | bili smo dajdžestirali |
2. | bili ste dajdžestirali |
3. | bili su dajdžestirali |
imperativ | |
jednina | |
2. | dajdžestiraj |
množina | |
1. | dajdžestirajmo |
2. | dajdžestirajte |
glagolski prilog sadašnji | |
dajdžestirajući | |
glagolski prilog prošli | |
dajdžestiravši | |
glagolski pridjev aktivni | |
dajdžestirao, dajdžestirala, dajdžestiralo | |
dajdžestirali, dajdžestirale, dajdžestirala | |
glagolski pridjev pasivni | |
dajdžestiran, dajdžestirana, dajdžestirano | |
dajdžestirani, dajdžestirane, dajdžestirana |