dekàdent
dekàdent (dekadȅnt) m 〈G mn -nātā〉
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | dekadent |
| G | dekadenta |
| D | dekadentu |
| A | dekadenta |
| V | dekadente |
| L | dekadentu |
| I | dekadentom |
| množina | |
| N | dekadenti |
| G | dekadenata |
| D | dekadentima |
| A | dekadente |
| V | dekadenti |
| L | dekadentima |
| I | dekadentima |
| jednina | |
| N | dekadent |
| G | dekadenta |
| D | dekadentu |
| A | dekadenta |
| V | dekadente |
| L | dekadentu |
| I | dekadentom |
| množina | |
| N | dekadenti |
| G | dekadenata |
| D | dekadentima |
| A | dekadente |
| V | dekadenti |
| L | dekadentima |
| I | dekadentima |
Definicija
| 1. | onaj koji je sudionik dekadencije (2) |
| 2. | knjiš. pasivan, umoran, bezvoljan čovjek koji bježi od stvarnosti |
Etimologija
✧ vidi dekadèncija
