Hrvatski jezični portal

dezorijentírati

dezorijentírati (se) dv. 〈prez. dezorijèntīrām (se), pril. sad. -ajūći (se), pril. pr. -āvši (se), prid. trp. dezorijèntīrān, gl. im. -ānje〉

Izvedeni oblici

Dv.
infinitiv
dezorijentirati

prezent
jednina
1.	dezorijentiram
2.	dezorijentiraš
3.	dezorijentira
množina
1.	dezorijentiramo
2.	dezorijentirate
3.	dezorijentiraju

futur
jednina
1.	dezorijentirat ću
2.	dezorijentirat ćeš
3.	dezorijentirat će
množina
1.	dezorijentirat ćemo
2.	dezorijentirat ćete
3.	dezorijentirat će

imperfekt
jednina
1.	dezorijentirah
2.	dezorijentiraše
3.	dezorijentiraše
množina
1.	dezorijentirasmo
2.	dezorijentiraste
3.	dezorijentirahu

aorist
jednina
1.	dezorijentirah
2.
3.
množina
1.
2.
3.

perfekt
jednina
1.	dezorijentirao sam
2.	dezorijentirao si
3.	dezorijentirao je
množina
1.	dezorijentirali smo
2.	dezorijentirali ste
3.	dezorijentirali su

pluskvamperfekt
jednina
1.	bio sam dezorijentirao
2.	bio si dezorijentirao
3.	bio je dezorijentirao
množina
1.	bili smo dezorijentirali
2.	bili ste dezorijentirali
3.	bili su dezorijentirali

imperativ
jednina
2.	dezorijentiraj
množina
1.	dezorijentirajmo
2.	dezorijentirajte

glagolski prilog sadašnji
dezorijentirajući

glagolski prilog prošli
dezorijentiravši

glagolski pridjev aktivni
dezorijentirao, dezorijentirala, dezorijentiralo
dezorijentirali, dezorijentirale, dezorijentirala

glagolski pridjev pasivni
dezorijentiran, dezorijentirana, dezorijentirano
dezorijentirani, dezorijentirane, dezorijentirana

1.	(koga, što) izazvati/izazivati dezorijentaciju, navesti/navoditi na pogrešan put, opr. orijentirati
2.	(se) (iz)gubiti orijentaciju