dèlikt
dèlikt (delȉkt) m 〈G mn -kātā〉
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | delikt |
| G | delikta |
| D | deliktu |
| A | delikt |
| V | delikte |
| L | deliktu |
| I | deliktom |
| množina | |
| N | delikti |
| G | delikata / delikta |
| D | deliktima |
| A | delikte |
| V | delikti |
| L | deliktima |
| I | deliktima |
| jednina | |
| N | delikt |
| G | delikta |
| D | deliktu |
| A | delikt |
| V | delikte |
| L | deliktu |
| I | deliktom |
| množina | |
| N | delikti |
| G | delikata / delikta |
| D | deliktima |
| A | delikte |
| V | delikti |
| L | deliktima |
| I | deliktima |
Definicija
pravn.
| 1. | djelo protiv zakona u raznim težinama prekoračenja i oštrine kazne koju za sobom povlači [krvni delikt]; zločin |
| 2. | prekršaj [verbalni delikt] |
Etimologija
✧ lat. delictum ≃ delinquere: činiti krivo
