doráditi
doráditi svrš. 〈prez. dòrādīm, pril. pr. -īvši, prid. trp. dòrāđen〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| doraditi | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | doradim |
| 2. | doradiš |
| 3. | doradi |
| množina | |
| 1. | doradimo |
| 2. | doradite |
| 3. | dorade |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | doradit ću |
| 2. | doradit ćeš |
| 3. | doradit će |
| množina | |
| 1. | doradit ćemo |
| 2. | doradit ćete |
| 3. | doradit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | doradih |
| 2. | doradi |
| 3. | doradi |
| množina | |
| 1. | doradismo |
| 2. | doradiste |
| 3. | doradiše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | doradio sam |
| 2. | doradio si |
| 3. | doradio je |
| množina | |
| 1. | doradili smo |
| 2. | doradili ste |
| 3. | doradili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam doradio |
| 2. | bio si doradio |
| 3. | bio je doradio |
| množina | |
| 1. | bili smo doradili |
| 2. | bili ste doradili |
| 3. | bili su doradili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | doradi |
| množina | |
| 1. | doradimo |
| 2. | doradite |
| glagolski prilog prošli | |
| doradivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| doradio, doradila, doradilo | |
| doradili, doradile, doradila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| dorađen, dorađena, dorađeno | |
| dorađeni, dorađene, dorađena | |
Definicija
dokraja, potpuno, sasvim izraditi; dogotoviti, dotjerati, ugladiti
