dòping
dòping m 〈N mn -nzi, G dȍpīngā〉
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | doping |
| G | dopinga |
| D | dopingu |
| A | doping |
| V | dopinže / dopingu |
| L | dopingu |
| I | dopingom |
| množina | |
| N | dopinzi |
| G | dopinga |
| D | dopinzima |
| A | dopinge |
| V | dopinzi |
| L | dopinzima |
| I | dopinzima |
Definicija
| 1. | podizanje psihofizičkih sposobnosti i odgađanje umora unošenjem u organizam farmakoloških sredstava ili fizioloških supstanci u neprirodnim količinama ili onih koja su posve zabranjena, ob. radi postizanja iznimnih sportskih rezultata |
| 2. | meton. sredstvo ili supstanca koji se uzimaju s tim ciljem [uzimati doping] |
Sintagma
∆ doping kontrola analiza mokraće, uglavnom primjenom plinske kromatografije i spektrometrije masa, radi otkrivanja kemijskih supstancija ili njihovih metabolita što se uzimaju radi povećanja sportske (radne) sposobnosti
Etimologija
✧ engl. doping ← nizoz. doop: sos ← dopen: umakati
