dòbaviti
dòbaviti svrš. 〈prez. dòbavīm, pril. pr. -īvši, prid. trp. dòbavljen〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| dobaviti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | dobavim |
| 2. | dobaviš |
| 3. | dobavi |
| množina | |
| 1. | dobavimo |
| 2. | dobavite |
| 3. | dobave |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | dobavit ću |
| 2. | dobavit ćeš |
| 3. | dobavit će |
| množina | |
| 1. | dobavit ćemo |
| 2. | dobavit ćete |
| 3. | dobavit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | dobavih |
| 2. | dobavi |
| 3. | dobavi |
| množina | |
| 1. | dobavismo |
| 2. | dobaviste |
| 3. | dobaviše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | dobavio sam |
| 2. | dobavio si |
| 3. | dobavio je |
| množina | |
| 1. | dobavili smo |
| 2. | dobavili ste |
| 3. | dobavili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam dobavio |
| 2. | bio si dobavio |
| 3. | bio je dobavio |
| množina | |
| 1. | bili smo dobavili |
| 2. | bili ste dobavili |
| 3. | bili su dobavili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | dobavi |
| množina | |
| 1. | dobavimo |
| 2. | dobavite |
| glagolski prilog prošli | |
| dobavivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| dobavio, dobavila, dobavilo | |
| dobavili, dobavile, dobavila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| dobavljen, dobavljena, dobavljeno | |
| dobavljeni, dobavljene, dobavljena | |
Definicija
| 1. | (što) pronaći i opskrbiti se čime |
| 2. | reg. a. dohvatiti što b. (se) dočepati se (čega) |
Etimologija
✧ do-1 + v. baviti se
