dòmāćī
dòmāćī prid.
Izvedeni oblici
| Pozitiv | |
|---|---|
| muški rod | |
| jednina | |
| N | domaći |
| G | domaćeg / domaćega |
| D | domaćem / domaćemu |
| A | domaćeg / domaćega / domaći |
| V | domaći |
| L | domaćem / domaćemu |
| I | domaćim |
| množina | |
| N | domaći |
| G | domaćih |
| D | domaćim / domaćima |
| A | domaće |
| V | domaći |
| L | domaćim / domaćima |
| I | domaćim / domaćima |
| srednji rod | |
| jednina | |
| N | domaće |
| G | domaćeg / domaćega |
| D | domaćem / domaćemu |
| A | domaće |
| V | domaće |
| L | domaćem / domaćemu |
| I | domaćim |
| množina | |
| N | domaća |
| G | domaćih |
| D | domaćim / domaćima |
| A | domaća |
| V | domaća |
| L | domaćim / domaćima |
| I | domaćim / domaćima |
| ženski rod | |
| jednina | |
| N | domaća |
| G | domaće |
| D | domaćoj |
| A | domaću |
| V | domaća |
| L | domaćoj |
| I | domaćom |
| množina | |
| N | domaća |
| G | domaćih |
| D | domaćim / domaćima |
| A | domaće |
| V | domaće |
| L | domaćim / domaćima |
| I | domaćim / domaćima |
Definicija
| 1. | koji je izrađen u domu (kući) ili namijenjen upotrebi u domu (kući) [domaće vino; domaća radinost; domaći kruh], opr. tvórničkī, kupovni, indùstrījskī |
| 2. | koji se odnosi na jedan kraj, koji nije iz drugoga kraja [domaći svijet] |
| 3. | koji je prirodan i umjeren u ophođenju [domaći čovjek; domaći ljudi]; patrijarhalan, pučki |
| 4. | mit. u slavenskoj mitologiji kućni duhovi |
Sintagma
∆ domaća životinja životinja koja služi za rad, čuvanje kuće itd. (konj, pas, mačka itd.)
Etimologija
✧ vidi dȍm1
