vìtlati
vìtlati (što, čime) nesvrš. 〈prez. -ām, pril. sad. -ajūći, gl. im. -ānje〉
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| vitlati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | vitlam |
| 2. | vitlaš |
| 3. | vitla |
| množina | |
| 1. | vitlamo |
| 2. | vitlate |
| 3. | vitlaju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | vitlat ću |
| 2. | vitlat ćeš |
| 3. | vitlat će |
| množina | |
| 1. | vitlat ćemo |
| 2. | vitlat ćete |
| 3. | vitlat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | vitlah |
| 2. | vitlaše |
| 3. | vitlaše |
| množina | |
| 1. | vitlasmo |
| 2. | vitlaste |
| 3. | vitlahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | vitlao sam |
| 2. | vitlao si |
| 3. | vitlao je |
| množina | |
| 1. | vitlali smo |
| 2. | vitlali ste |
| 3. | vitlali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam vitlao |
| 2. | bio si vitlao |
| 3. | bio je vitlao |
| množina | |
| 1. | bili smo vitlali |
| 2. | bili ste vitlali |
| 3. | bili su vitlali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | vitlaj |
| množina | |
| 1. | vitlajmo |
| 2. | vitlajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| vitlajući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| vitlao, vitlala, vitlalo | |
| vitlali, vitlale, vitlala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| vitlan, vitlana, vitlano | |
| vitlani, vitlane, vitlana | |
Definicija
| 1. | a. okretati, obrtati, činiti da što leprša b. činiti da se štogod okreće uokrug ili bez određena smjera, kovitlati čime c. mahati, mlatarati čime d. bacati što |
| 2. | pren. tjerati, vijati, goniti koga |
Etimologija
✧ vidi vȉti
