Hrvatski jezični portal

vȉti

vȉti nesvrš.prez. vȉjēm, imp. vȋj, pril. sad. vȉjūći, gl. im. vȉjēnje〉

Izvedeni oblici
Nesvršeni
infinitiv
viti
 
prezent
jednina
1. vijem
2. viješ
3. vije
množina
1. vijemo
2. vijete
3. viju
 
futur
jednina
1. vit ću
2. vit ćeš
3. vit će
množina
1. vit ćemo
2. vit ćete
3. vit će
 
imperfekt
jednina
1. vijah
2. vijaše
3. vijaše
množina
1. vijasmo
2. vijaste
3. vijahu
 
perfekt
jednina
1. vio sam
2. vio si
3. vio je
množina
1. vili smo
2. vili ste
3. vili su
 
pluskvamperfekt
jednina
1. bio sam vio
2. bio si vio
3. bio je vio
množina
1. bili smo vili
2. bili ste vili
3. bili su vili
 
imperativ
jednina
2. vij
množina
1. vijmo
2. vijte
 
glagolski prilog sadašnji
vijući
 
glagolski pridjev aktivni
vio, vila, vilo
vili, vile, vila
 
glagolski pridjev pasivni
vijen / vit, vijena / vita, vijeno / vito
vijeni / viti, vijene / vite, vijena / vita
Definicija
1. (što) a. upletanjem ili prepletanjem izrađivati vijenac, gnijezdo i sl. b. nositi tako da leprša, razvijati
2. (se) a. lepršati, vijoriti se, igrati uokrug ili krivudajući (o kolu) b. obavijati se, omatati se oko koga ili oko čega c. izvijati se (o glasu) d. lepršati, vijoriti se [zastava se vije]
Onomastika
pr. (nadimačka): Vȉtlić (Makarska), Vȉtlov (180, Zadar)
Etimologija
prasl. *viti (rus. vit', polj. wić), lit. vyti ← ie. *weyh1- (lat. viēre: plesti, skr. vayati: plete)