vijénac
vijénac m 〈G -nca, N mn -nci, G vijȇnācā〉
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | vijenac |
| G | vijenca |
| D | vijencu |
| A | vijenac |
| V | vijenče |
| L | vijencu |
| I | vijencem |
| množina | |
| N | vijenci |
| G | vijenaca |
| D | vijencima |
| A | vijence |
| V | vijenci |
| L | vijencima |
| I | vijencima |
Definicija
| 1. | ukras od cvijeća ili lišća spleten u obliku kruga [polaganje vijenca; trnov vijenac; ovjenčati vijencem] |
| 2. | (+ potenc.) ono što odgovara slici vijenca (rast biljaka u krugu, plodovi vezani u obruč, gornji obrub posude, kosa spletena uokrug itd.) |
| 3. | rij. naziv kružnim i polukružnim ulicama u gradovima |
| 4. | a. planinski lanac b. zaravnjeni planinski greben |
| 5. | dio zgrade koji duž pročelja strši od površine zida |
| 6. | meteor. fotometeor: jedan ili više obojenih prstenova malog promjera oko Sunca ili Mjeseca [Sunčev vijenac; Mjesečev vijenac] |
| 7. | (Vienac, Vijenac) središnji hrv. književni časopis 1869—1903, obnavljan 1910—1913, 1944—1945. i 1993, od 1996. dvotjedne novine, izdavač Matica Hrvatska |
Sintagma
∆ lovorov vijenac pren. priznanje, slava;
sonetni vijenac soneti povezani zajedničkim motivom i zajedničkim stihovima, posljednji stih prethodnog soneta ponavlja se kao prvi stih sljedećeg, a posljednji sonet sastavljen je od početnih stihova;
trnov vijenac mučeništvo, stradanje
sonetni vijenac soneti povezani zajedničkim motivom i zajedničkim stihovima, posljednji stih prethodnog soneta ponavlja se kao prvi stih sljedećeg, a posljednji sonet sastavljen je od početnih stihova;
trnov vijenac mučeništvo, stradanje
Onomastika
♦ top. (naselje): Vijénac Barílovićkī (Duga Resa, 131 stan.)
Etimologija
✧ prasl. i stsl. věnьcь (rus. venéc, češ. věnec), lit. vainikas ≃ v. viti (prvotno značenje je: ono savijeno)
