vezívati
vezívati (koga, što, se) nesvrš. 〈prez. vèzujēm, pril. sad. vèzujūći, gl. im. -ānje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| vezivati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | vezujem |
| 2. | vezuješ |
| 3. | vezuje |
| množina | |
| 1. | vezujemo |
| 2. | vezujete |
| 3. | vezuju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | vezivat ću |
| 2. | vezivat ćeš |
| 3. | vezivat će |
| množina | |
| 1. | vezivat ćemo |
| 2. | vezivat ćete |
| 3. | vezivat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | vezivah |
| 2. | vezivaše |
| 3. | vezivaše |
| množina | |
| 1. | vezivasmo |
| 2. | vezivaste |
| 3. | vezivahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | vezivao sam |
| 2. | vezivao si |
| 3. | vezivao je |
| množina | |
| 1. | vezivali smo |
| 2. | vezivali ste |
| 3. | vezivali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam vezivao |
| 2. | bio si vezivao |
| 3. | bio je vezivao |
| množina | |
| 1. | bili smo vezivali |
| 2. | bili ste vezivali |
| 3. | bili su vezivali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | vezuj |
| množina | |
| 1. | vezujmo |
| 2. | vezujte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| vezujući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| vezivao, vezivala, vezivalo | |
| vezivali, vezivale, vezivala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| vezivan, vezivana, vezivano | |
| vezivani, vezivane, vezivana | |
Definicija
v. vezati
Etimologija
✧ vidi vézati
