vèrglati
vèrglati nesvrš. 〈prez. -ām, pril. sad. -ajūći, gl. im. -ānje〉
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| verglati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | verglam |
| 2. | verglaš |
| 3. | vergla |
| množina | |
| 1. | verglamo |
| 2. | verglate |
| 3. | verglaju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | verglat ću |
| 2. | verglat ćeš |
| 3. | verglat će |
| množina | |
| 1. | verglat ćemo |
| 2. | verglat ćete |
| 3. | verglat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | verglah |
| 2. | verglaše |
| 3. | verglaše |
| množina | |
| 1. | verglasmo |
| 2. | verglaste |
| 3. | verglahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | verglao sam |
| 2. | verglao si |
| 3. | verglao je |
| množina | |
| 1. | verglali smo |
| 2. | verglali ste |
| 3. | verglali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam verglao |
| 2. | bio si verglao |
| 3. | bio je verglao |
| množina | |
| 1. | bili smo verglali |
| 2. | bili ste verglali |
| 3. | bili su verglali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | verglaj |
| množina | |
| 1. | verglajmo |
| 2. | verglajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| verglajući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| verglao, verglala, verglalo | |
| verglali, verglale, verglala | |
Definicija
| 1. | svirati vergl |
| 2. | pren. govoriti brzo, mehanički ili ponavljajući uvijek isto; brbljati, blebetati |
Etimologija
✧ vidi vèrgl
