tlápiti
tlápiti () nesvrš. 〈prez. -īm, pril. sad. -pēći, gl. im. -pljēnje〉
Nesvršeni | |
---|---|
infinitiv | |
tlapiti | |
prezent | |
jednina | |
1. | tlapim |
2. | tlapiš |
3. | tlapi |
množina | |
1. | tlapimo |
2. | tlapite |
3. | tlape |
futur | |
jednina | |
1. | tlapit ću |
2. | tlapit ćeš |
3. | tlapit će |
množina | |
1. | tlapit ćemo |
2. | tlapit ćete |
3. | tlapit će |
imperfekt | |
jednina | |
1. | tlapljah |
2. | tlapljaše |
3. | tlapljaše |
množina | |
1. | tlapljasmo |
2. | tlapljaste |
3. | tlapljahu |
perfekt | |
jednina | |
1. | tlapio sam |
2. | tlapio si |
3. | tlapio je |
množina | |
1. | tlapili smo |
2. | tlapili ste |
3. | tlapili su |
pluskvamperfekt | |
jednina | |
1. | bio sam tlapio |
2. | bio si tlapio |
3. | bio je tlapio |
množina | |
1. | bili smo tlapili |
2. | bili ste tlapili |
3. | bili su tlapili |
imperativ | |
jednina | |
2. | tlapi |
množina | |
1. | tlapimo |
2. | tlapite |
glagolski prilog sadašnji | |
tlapeći | |
glagolski pridjev aktivni | |
tlapio, tlapila, tlapilo | |
tlapili, tlapile, tlapila | |
glagolski pridjev pasivni | |
tlapljen, tlapljena, tlapljeno | |
tlapljeni, tlapljene, tlapljena |
1. | govoriti u bunilu; buncati |
2. | isprazno maštati |