tenacìtēt
tenacìtēt m 〈G tenacitéta〉
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | tenacitet |
| G | tenaciteta |
| D | tenacitetu |
| A | tenacitet |
| V | tenacitetu |
| L | tenacitetu |
| I | tenacitetom |
| množina | |
| N | tenaciteti |
| G | tenaciteta |
| D | tenacitetima |
| A | tenacitete |
| V | tenaciteti |
| L | tenacitetima |
| I | tenacitetima |
Definicija
| 1. | osobina onoga koji je izdržljiv ili svojstvo onoga što je izdržljivo; žilavost |
| 2. | osobina onoga koji je čvrst ili svojstvo onoga što je čvrsto; postojanost |
| 3. | tehn. otpornost nekog tijela (ob. metala ili legure) prema širenju ili produživanju |
Etimologija
✧ njem. Tenazität ← lat. tenacitas ≃ tenere: držati
