termìnātor1
termìnātor1 (terminȃtor) m
jednina | |
---|---|
N | terminator |
G | terminatora |
D | terminatoru |
A | terminator |
V | terminatoru / terminatore |
L | terminatoru |
I | terminatorom |
množina | |
N | terminatori |
G | terminatora |
D | terminatorima |
A | terminatore |
V | terminatori |
L | terminatorima |
I | terminatorima |
jednina | |
N | terminator |
G | terminatora |
D | terminatoru |
A | terminator |
V | terminatoru / terminatore |
L | terminatoru |
I | terminatorom |
množina | |
N | terminatori |
G | terminatora |
D | terminatorima |
A | terminatore |
V | terminatori |
L | terminatorima |
I | terminatorima |
1. | onaj koji ograničava, omeđuje |
2. | astron. granična crta koja dijeli osvijetljenu od tamne strane Mjeseca (ili planeta) |