tùmāč
tùmāč m 〈G tumáča〉
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | tumač |
| G | tumača |
| D | tumaču |
| A | tumača |
| V | tumaču |
| L | tumaču |
| I | tumačem |
| množina | |
| N | tumači |
| G | tumača |
| D | tumačima |
| A | tumače |
| V | tumači |
| L | tumačima |
| I | tumačima |
Definicija
| 1. | onaj koji tumači, objašnjava |
| 2. | onaj koji izražava čiju poruku, raspoloženje, želju |
| 3. | onaj koji u izravnu razgovoru prevodi sa stranog ili na strani jezik; prevoditelj |
| 4. | objašnjenje kakva teksta, kritičke napomene, primjedbe na kakav tekst; komentar, dodatak knjizi koji sadrži objašnjenja |
Onomastika
♦ pr. (prema zanimanju): Tolmáčević (Ðakovo, ← mađ.)
Etimologija
✧ prasl. *tъlmačь (rus. tolmáč, polj. tłumacz) ← turk.
