bonìtēt
bonìtēt m 〈G bonitéta〉
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | bonitet |
| G | boniteta |
| D | bonitetu |
| A | bonitet |
| V | bonitete |
| L | bonitetu |
| I | bonitetom |
| množina | |
| N | boniteti |
| G | boniteta |
| D | bonitetima |
| A | bonitete |
| V | boniteti |
| L | bonitetima |
| I | bonitetima |
Definicija
| 1. | ekon. pojam koji određuje kvalitetu tvrtke, potraživanje robe, zemljišta, vrijednosnih papira i sl. |
| 2. | bank. a. sposobnost plaćanja kredita b. formalna i materijalna svojstva nekog subjekta koja ga čine financijski sigurnim poslovnim partnerom |
Etimologija
✧ njem. Bonität ← lat. bonitas
