trȁjati
trȁjati () nesvrš. 〈prez. -jēm, pril. sad. -jūći, gl. im. -ānje〉
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| trajati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | trajem |
| 2. | traješ |
| 3. | traje |
| množina | |
| 1. | trajemo |
| 2. | trajete |
| 3. | traju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | trajat ću |
| 2. | trajat ćeš |
| 3. | trajat će |
| množina | |
| 1. | trajat ćemo |
| 2. | trajat ćete |
| 3. | trajat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | trajah |
| 2. | trajaše |
| 3. | trajaše |
| množina | |
| 1. | trajasmo |
| 2. | trajaste |
| 3. | trajahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | trajao sam |
| 2. | trajao si |
| 3. | trajao je |
| množina | |
| 1. | trajali smo |
| 2. | trajali ste |
| 3. | trajali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam trajao |
| 2. | bio si trajao |
| 3. | bio je trajao |
| množina | |
| 1. | bili smo trajali |
| 2. | bili ste trajali |
| 3. | bili su trajali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | traj |
| množina | |
| 1. | trajmo |
| 2. | trajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| trajući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| trajao, trajala, trajalo | |
| trajali, trajale, trajala | |
Definicija
| 1. | održavati se u vremenu, održavati se u određenu stanju, zadržavati upotrebljive vrijednosti, značenje itd.; ostajati u sjećanju |
| 2. | biti dovoljan za nešto što se računa prema vremenu [novac traje do novog obračuna]; dostajati, dotjecati |
Etimologija
✧ prasl. *trajati (slov. trajati, stčeš. tráti) ← ie. *terh2-: prelaziti (lat. trans: preko, skr. tarati: prelazi)
