unòsiti
unòsiti (koga, što, se) nesvrš. 〈prez. ùnosīm, pril. sad. ùnosēći, gl. im. ùnošēnje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| unositi | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | unosim |
| 2. | unosiš |
| 3. | unosi |
| množina | |
| 1. | unosimo |
| 2. | unosite |
| 3. | unose |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | unosit ću |
| 2. | unosit ćeš |
| 3. | unosit će |
| množina | |
| 1. | unosit ćemo |
| 2. | unosit ćete |
| 3. | unosit će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | unošah |
| 2. | unošaše |
| 3. | unošaše |
| množina | |
| 1. | unošasmo |
| 2. | unošaste |
| 3. | unošahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | unosio sam |
| 2. | unosio si |
| 3. | unosio je |
| množina | |
| 1. | unosili smo |
| 2. | unosili ste |
| 3. | unosili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam unosio |
| 2. | bio si unosio |
| 3. | bio je unosio |
| množina | |
| 1. | bili smo unosili |
| 2. | bili ste unosili |
| 3. | bili su unosili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | unosi |
| množina | |
| 1. | unosimo |
| 2. | unosite |
| glagolski prilog sadašnji | |
| unoseći | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| unosio, unosila, unosilo | |
| unosili, unosile, unosila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| unošen, unošena, unošeno | |
| unošeni, unošene, unošena | |
Etimologija
✧ vidi ùnijēti
