unaprijéditi
unaprijéditi svrš. 〈prez. unàprijēdīm, pril. pr. -īvši, prid. trp. unàprijēđen, gl. im. unapređénje〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| unaprijediti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | unaprijedim |
| 2. | unaprijediš |
| 3. | unaprijedi |
| množina | |
| 1. | unaprijedimo |
| 2. | unaprijedite |
| 3. | unaprijede |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | unaprijedit ću |
| 2. | unaprijedit ćeš |
| 3. | unaprijedit će |
| množina | |
| 1. | unaprijedit ćemo |
| 2. | unaprijedit ćete |
| 3. | unaprijedit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | unaprijedih |
| 2. | unaprijedi |
| 3. | unaprijedi |
| množina | |
| 1. | unaprijedismo |
| 2. | unaprijediste |
| 3. | unaprijediše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | unaprijedio sam |
| 2. | unaprijedio si |
| 3. | unaprijedio je |
| množina | |
| 1. | unaprijedili smo |
| 2. | unaprijedili ste |
| 3. | unaprijedili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam unaprijedio |
| 2. | bio si unaprijedio |
| 3. | bio je unaprijedio |
| množina | |
| 1. | bili smo unaprijedili |
| 2. | bili ste unaprijedili |
| 3. | bili su unaprijedili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | unaprijedi |
| množina | |
| 1. | unaprijedimo |
| 2. | unaprijedite |
| glagolski prilog prošli | |
| unaprijedivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| unaprijedio, unaprijedila, unaprijedilo | |
| unaprijedili, unaprijedile, unaprijedila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| unaprijeđen, unaprijeđena, unaprijeđeno | |
| unaprijeđeni, unaprijeđene, unaprijeđena | |
Definicija
| 1. | (koga, što) a. dovesti u bolje, povoljnije stanje b. učiniti sadržajnijim, razviti, proširiti, produbiti |
| 2. | (koga u što) dovesti na viši položaj, stupanj u hijerarhiji, promaknuti |
Etimologija
✧ vidi ùnaprijēd
