uneréditi
uneréditi (što, se) svrš. 〈prez. unèrēdīm, pril. pr. -īvši, prid. trp. unèrēđen〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| unerediti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | uneredim |
| 2. | unerediš |
| 3. | uneredi |
| množina | |
| 1. | uneredimo |
| 2. | uneredite |
| 3. | unerede |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | uneredit ću |
| 2. | uneredit ćeš |
| 3. | uneredit će |
| množina | |
| 1. | uneredit ćemo |
| 2. | uneredit ćete |
| 3. | uneredit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | uneredih |
| 2. | uneredi |
| 3. | uneredi |
| množina | |
| 1. | uneredismo |
| 2. | unerediste |
| 3. | unerediše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | uneredio sam |
| 2. | uneredio si |
| 3. | uneredio je |
| množina | |
| 1. | uneredili smo |
| 2. | uneredili ste |
| 3. | uneredili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam uneredio |
| 2. | bio si uneredio |
| 3. | bio je uneredio |
| množina | |
| 1. | bili smo uneredili |
| 2. | bili ste uneredili |
| 3. | bili su uneredili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | uneredi |
| množina | |
| 1. | uneredimo |
| 2. | uneredite |
| glagolski prilog prošli | |
| uneredivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| uneredio, uneredila, uneredilo | |
| uneredili, uneredile, uneredila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| uneređen, uneređena, uneređeno | |
| uneređeni, uneređene, uneređena | |
Definicija
| 1. | učiniti neurednim, dovesti u nered [unerediti sobu] |
| 2. | (se) isprljati vršeći nuždu, ne vladati fiziološkim funkcijama; zagaditi se, iznerediti se |
Etimologija
✧ u- + v. nered
