ùmaći
ùmaći (, komu) svrš. 〈prez. ùmaknēm, pril. pr. ùmakāvši, prid. rad. ùmakao〉,
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| umaći | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | umaknem |
| 2. | umakneš |
| 3. | umakne |
| množina | |
| 1. | umaknemo |
| 2. | umaknete |
| 3. | umaknu |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | umaći ću |
| 2. | umaći ćeš |
| 3. | umaći će |
| množina | |
| 1. | umaći ćemo |
| 2. | umaći ćete |
| 3. | umaći će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | umakoh |
| 2. | umače |
| 3. | umače |
| množina | |
| 1. | umakosmo |
| 2. | umakoste |
| 3. | umakoše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | umakao sam |
| 2. | umakao si |
| 3. | umakao je |
| množina | |
| 1. | umakli smo |
| 2. | umakli ste |
| 3. | umakli su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam umakao |
| 2. | bio si umakao |
| 3. | bio je umakao |
| množina | |
| 1. | bili smo umakli |
| 2. | bili ste umakli |
| 3. | bili su umakli |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | umakni |
| množina | |
| 1. | umaknimo |
| 2. | umaknite |
| glagolski prilog prošli | |
| umakavši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| umakao, umakla, umaklo | |
| umakli, umakle, umakla | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| umaknut, umaknuta, umaknuto | |
| umaknuti, umaknute, umaknuta | |
Definicija
v. umaknuti (2)
Etimologija
✧ vidi umàknuti
