ugláviti
ugláviti (što) svrš. 〈prez. ùglāvīm, pril. pr. -īvši, prid. trp. ùglāvljen〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| uglaviti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | uglavim |
| 2. | uglaviš |
| 3. | uglavi |
| množina | |
| 1. | uglavimo |
| 2. | uglavite |
| 3. | uglave |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | uglavit ću |
| 2. | uglavit ćeš |
| 3. | uglavit će |
| množina | |
| 1. | uglavit ćemo |
| 2. | uglavit ćete |
| 3. | uglavit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | uglavih |
| 2. | uglavi |
| 3. | uglavi |
| množina | |
| 1. | uglavismo |
| 2. | uglaviste |
| 3. | uglaviše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | uglavio sam |
| 2. | uglavio si |
| 3. | uglavio je |
| množina | |
| 1. | uglavili smo |
| 2. | uglavili ste |
| 3. | uglavili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam uglavio |
| 2. | bio si uglavio |
| 3. | bio je uglavio |
| množina | |
| 1. | bili smo uglavili |
| 2. | bili ste uglavili |
| 3. | bili su uglavili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | uglavi |
| množina | |
| 1. | uglavimo |
| 2. | uglavite |
| glagolski prilog prošli | |
| uglavivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| uglavio, uglavila, uglavilo | |
| uglavili, uglavile, uglavila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| uglavljen, uglavljena, uglavljeno | |
| uglavljeni, uglavljene, uglavljena | |
Definicija
| 1. | utaknuti između čega ili u što tvrdo tako da čvrsto stoji; učvrstiti, uglobiti, umjestiti |
| 2. | sporazumno utvrditi; ugovoriti, dogovoriti se |
Etimologija
✧ u- + v. glava
