udúbiti
udúbiti (se) svrš. 〈prez. ùdūbīm (se), pril. pr. -īvši (se), prid. trp. ùdūbljen, gl. im. udubljénje〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| udubiti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | udubim |
| 2. | udubiš |
| 3. | udubi |
| množina | |
| 1. | udubimo |
| 2. | udubite |
| 3. | udube |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | udubit ću |
| 2. | udubit ćeš |
| 3. | udubit će |
| množina | |
| 1. | udubit ćemo |
| 2. | udubit ćete |
| 3. | udubit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | udubih |
| 2. | udubi |
| 3. | udubi |
| množina | |
| 1. | udubismo |
| 2. | udubiste |
| 3. | udubiše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | udubio sam |
| 2. | udubio si |
| 3. | udubio je |
| množina | |
| 1. | udubili smo |
| 2. | udubili ste |
| 3. | udubili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam udubio |
| 2. | bio si udubio |
| 3. | bio je udubio |
| množina | |
| 1. | bili smo udubili |
| 2. | bili ste udubili |
| 3. | bili su udubili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | udubi |
| množina | |
| 1. | udubimo |
| 2. | udubite |
| glagolski prilog prošli | |
| udubivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| udubio, udubila, udubilo | |
| udubili, udubile, udubila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| udubljen, udubljena, udubljeno | |
| udubljeni, udubljene, udubljena | |
Definicija
| 1. | (što) pritiskom napraviti udubinu; ulupiti |
| 2. | a. (se) dobiti udubinu na površini; ulegnuti se, uleknuti se b. (se u što) duboko se predati čemu; unijeti se u što, zadubiti se |
