uklòniti
uklòniti (se) svrš. 〈prez. ùklonīm (se), pril. pr. -īvši (se), prid. trp. ùklonjen〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| ukloniti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | uklonim |
| 2. | ukloniš |
| 3. | ukloni |
| množina | |
| 1. | uklonimo |
| 2. | uklonite |
| 3. | uklone |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | uklonit ću |
| 2. | uklonit ćeš |
| 3. | uklonit će |
| množina | |
| 1. | uklonit ćemo |
| 2. | uklonit ćete |
| 3. | uklonit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | uklonih |
| 2. | ukloni |
| 3. | ukloni |
| množina | |
| 1. | uklonismo |
| 2. | ukloniste |
| 3. | ukloniše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | uklonio sam |
| 2. | uklonio si |
| 3. | uklonio je |
| množina | |
| 1. | uklonili smo |
| 2. | uklonili ste |
| 3. | uklonili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam uklonio |
| 2. | bio si uklonio |
| 3. | bio je uklonio |
| množina | |
| 1. | bili smo uklonili |
| 2. | bili ste uklonili |
| 3. | bili su uklonili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | ukloni |
| množina | |
| 1. | uklonimo |
| 2. | uklonite |
| glagolski prilog prošli | |
| uklonivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| uklonio, uklonila, uklonilo | |
| uklonili, uklonile, uklonila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| uklonjen, uklonjena, uklonjeno | |
| uklonjeni, uklonjene, uklonjena | |
Definicija
| 1. | (koga, što) premjestiti, skloniti da ne smeta |
| 2. | (se) a. skloniti se (od čega), izmaknuti se, izbjeći što b. ustupiti svoje mjesto drugome; skloniti se |
Etimologija
✧ u- + v. kloniti se
