brȃnjenīk
brȃnjenīk m 〈V -īče, N mn -īci〉
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | branjenik |
| G | branjenika |
| D | branjeniku |
| A | branjenika |
| V | branjeniče |
| L | branjeniku |
| I | branjenikom |
| množina | |
| N | branjenici |
| G | branjenika |
| D | branjenicima |
| A | branjenike |
| V | branjenici |
| L | branjenicima |
| I | branjenicima |
Definicija
onaj koji je branjen (ob. na sudu)
Etimologija
✧ vidi brániti
