vàgant
vàgant m 〈G mn -nātā〉
jednina | |
---|---|
N | vagant |
G | vaganta |
D | vagantu |
A | vaganta |
V | vagante |
L | vagantu |
I | vagantom |
množina | |
N | vaganti |
G | vaganata |
D | vagantima |
A | vagante |
V | vaganti |
L | vagantima |
I | vagantima |
1. | pov. u zapadnoj Europi klerik lutalica, slobodnog, razuzdanog ponašanja, antitradicionalnih nazora (12—13. st.); golijard |
2. | pren. skitnica, beskućnik; vagabund |