Hrvatski jezični portal

vàgant

vàgant m 〈G mn -nātā〉

Izvedeni oblici
jednina
N vagant
G vaganta
D vagantu
A vaganta
V vagante
L vagantu
I vagantom
množina
N vaganti
G vaganata
D vagantima
A vagante
V vaganti
L vagantima
I vagantima
Definicija
1. pov. u zapadnoj Europi klerik lutalica, slobodnog, razuzdanog ponašanja, antitradicionalnih nazora (12—13. st.); golijard
2. pren. skitnica, beskućnik; vagabund
Etimologija
srlat. vagans ≃ lat. vagari: lutati