úzrokovati
úzrokovati (što) dv. 〈prez. ùzrokujēm, pril. sad. ùzrokujūći, pril. pr. -āvši, gl. im. -ānje〉
Izvedeni oblici
| Dv. | |
|---|---|
| infinitiv | |
| uzrokovati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | uzrokujem |
| 2. | uzrokuješ |
| 3. | uzrokuje |
| množina | |
| 1. | uzrokujemo |
| 2. | uzrokujete |
| 3. | uzrokuju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | uzrokovat ću |
| 2. | uzrokovat ćeš |
| 3. | uzrokovat će |
| množina | |
| 1. | uzrokovat ćemo |
| 2. | uzrokovat ćete |
| 3. | uzrokovat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | uzrokovah |
| 2. | uzrokovaše |
| 3. | uzrokovaše |
| množina | |
| 1. | uzrokovasmo |
| 2. | uzrokovaste |
| 3. | uzrokovahu |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | uzrokovah |
| 2. | |
| 3. | |
| množina | |
| 1. | |
| 2. | |
| 3. | |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | uzrokovao sam |
| 2. | uzrokovao si |
| 3. | uzrokovao je |
| množina | |
| 1. | uzrokovali smo |
| 2. | uzrokovali ste |
| 3. | uzrokovali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam uzrokovao |
| 2. | bio si uzrokovao |
| 3. | bio je uzrokovao |
| množina | |
| 1. | bili smo uzrokovali |
| 2. | bili ste uzrokovali |
| 3. | bili su uzrokovali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | uzrokuj |
| množina | |
| 1. | uzrokujmo |
| 2. | uzrokujte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| uzrokujući | |
| glagolski prilog prošli | |
| uzrokovavši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| uzrokovao, uzrokovala, uzrokovalo | |
| uzrokovali, uzrokovale, uzrokovala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| uzrokovan, uzrokovana, uzrokovano | |
| uzrokovani, uzrokovane, uzrokovana | |
Definicija
biti/bivati uzrokom čega
Etimologija
✧ vidi ùzrok
