ùzaptiti
ùzaptiti (koga, što) svrš. 〈prez. -īm, pril. pr. -īvši, prid. trp. ùzapćen〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| uzaptiti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | uzaptim |
| 2. | uzaptiš |
| 3. | uzapti |
| množina | |
| 1. | uzaptimo |
| 2. | uzaptite |
| 3. | uzapte |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | uzaptit ću |
| 2. | uzaptit ćeš |
| 3. | uzaptit će |
| množina | |
| 1. | uzaptit ćemo |
| 2. | uzaptit ćete |
| 3. | uzaptit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | uzaptih |
| 2. | uzapti |
| 3. | uzapti |
| množina | |
| 1. | uzaptismo |
| 2. | uzaptiste |
| 3. | uzaptiše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | uzaptio sam |
| 2. | uzaptio si |
| 3. | uzaptio je |
| množina | |
| 1. | uzaptili smo |
| 2. | uzaptili ste |
| 3. | uzaptili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam uzaptio |
| 2. | bio si uzaptio |
| 3. | bio je uzaptio |
| množina | |
| 1. | bili smo uzaptili |
| 2. | bili ste uzaptili |
| 3. | bili su uzaptili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | uzapti |
| množina | |
| 1. | uzaptimo |
| 2. | uzaptite |
| glagolski prilog prošli | |
| uzaptivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| uzaptio, uzaptila, uzaptilo | |
| uzaptili, uzaptile, uzaptila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| uzapćen, uzapćena, uzapćeno | |
| uzapćeni, uzapćene, uzapćena | |
Definicija
reg.
| 1. | osvojiti, zauzeti, svladati |
| 2. | uhvatiti, ugrabiti, zarobiti, uhititi |
| 3. | zaustaviti, zadržati |
| 4. | dovesti u red, zavesti disciplinu |
