uzàvreti
uzàvreti () svrš. 〈prez. uzàvrīm, pril. pr. -ēvši, prid. rad. ȕzavreo〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| uzavreti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | uzavrim |
| 2. | uzavriš |
| 3. | uzavri |
| množina | |
| 1. | uzavrimo |
| 2. | uzavrite |
| 3. | uzavru |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | uzavret ću |
| 2. | uzavret ćeš |
| 3. | uzavret će |
| množina | |
| 1. | uzavret ćemo |
| 2. | uzavret ćete |
| 3. | uzavret će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | uzavreh |
| 2. | uzavre |
| 3. | uzavre |
| množina | |
| 1. | uzavresmo |
| 2. | uzavreste |
| 3. | uzavreše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | uzavreo sam |
| 2. | uzavreo si |
| 3. | uzavreo je |
| množina | |
| 1. | uzavreli smo |
| 2. | uzavreli ste |
| 3. | uzavreli su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam uzavreo |
| 2. | bio si uzavreo |
| 3. | bio je uzavreo |
| množina | |
| 1. | bili smo uzavreli |
| 2. | bili ste uzavreli |
| 3. | bili su uzavreli |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | uzavri |
| množina | |
| 1. | uzavrimo |
| 2. | uzavrite |
| glagolski prilog prošli | |
| uzavrevši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| uzavreo, uzavrela, uzavrelo | |
| uzavreli, uzavrele, uzavrela | |
Definicija
| 1. | djelovanjem vatre ili visoke topline zakuhati; provreti, proključati |
| 2. | burno se zapjeniti u oluji i sl. [uzavrelo more] |
| 3. | pren. a. uzbuniti se b. razljutiti se, raspaliti se |
