ùzao
ùzao m 〈G ùzla, N mn ùzlovi〉
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | uzao |
| G | uzla |
| D | uzlu |
| A | uzao |
| V | uzle |
| L | uzlu |
| I | uzlom |
| množina | |
| N | uzlovi |
| G | uzlova |
| D | uzlovima |
| A | uzlove |
| V | uzlovi |
| L | uzlovima |
| I | uzlovima |
Definicija
ono što se dobije ili što nastaje kad se konac, uže, žica i sl. vežu ili zamrse na jednom mjestu; čvor, uzica
Sintagma
∆ mrtvi uzao uzao koji se ne može lako odmrsiti
Etimologija
✧ prasl. *ǫzьlъ (rus. úzel, polj. węzel)
