Hrvatski jezični portal

uzdẕhtati

uzdẕhtati () svrš.prez. ùzdrhtīm/ùzdršćēm, pril. pr. -āvši, prid. rad. ȕzdrhtao〉

Izvedeni oblici
Svršeni
infinitiv
uzdrhtati
 
prezent
jednina
1. uzdršćem
2. uzdršćeš
3. uzdršće
množina
1. uzdršćemo
2. uzdršćete
3. uzdršću
 
futur
jednina
1. uzdrhtat ću
2. uzdrhtat ćeš
3. uzdrhtat će
množina
1. uzdrhtat ćemo
2. uzdrhtat ćete
3. uzdrhtat će
 
aorist
jednina
1. uzdrhtah
2. uzdrhta
3. uzdrhta
množina
1. uzdrhtasmo
2. uzdrhtaste
3. uzdrhtaše
 
perfekt
jednina
1. uzdrhtao sam
2. uzdrhtao si
3. uzdrhtao je
množina
1. uzdrhtali smo
2. uzdrhtali ste
3. uzdrhtali su
 
pluskvamperfekt
jednina
1. bio sam uzdrhtao
2. bio si uzdrhtao
3. bio je uzdrhtao
množina
1. bili smo uzdrhtali
2. bili ste uzdrhtali
3. bili su uzdrhtali
 
imperativ
jednina
2. uzdršći
množina
1. uzdršćimo
2. uzdršćite
 
glagolski prilog prošli
uzdrhtavši
 
glagolski pridjev aktivni
uzdrhtao, uzdrhtala, uzdrhtalo
uzdrhtali, uzdrhtale, uzdrhtala
Definicija
1. početi drhtati; zadrhtati
2. pren. a. zatresti se, zadrmati (o potresu) b. uzbuditi se, uznemiriti se
Etimologija
✧ uz- + v. drhtati