ùzdignuti
ùzdignuti (što, koga, se) svrš. 〈prez. ùzdignēm, pril. pr. -ūvši, prid. rad. ùzdignuo/ùzdigao, prid. trp. ùzdignūt〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| uzdignuti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | uzdignem |
| 2. | uzdigneš |
| 3. | uzdigne |
| množina | |
| 1. | uzdignemo |
| 2. | uzdignete |
| 3. | uzdignu |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | uzdignut ću |
| 2. | uzdignut ćeš |
| 3. | uzdignut će |
| množina | |
| 1. | uzdignut ćemo |
| 2. | uzdignut ćete |
| 3. | uzdignut će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | uzdignuh / uzdigoh |
| 2. | uzdignu / uzdiže |
| 3. | uzdignu / uzdiže |
| množina | |
| 1. | uzdignusmo / uzdigosmo |
| 2. | uzdignuste / uzdigoste |
| 3. | uzdignuše / uzdigoše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | uzdignuo sam |
| 2. | uzdignuo si |
| 3. | uzdignuo je |
| množina | |
| 1. | uzdignuli smo |
| 2. | uzdignuli ste |
| 3. | uzdignuli su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam uzdignuo |
| 2. | bio si uzdignuo |
| 3. | bio je uzdignuo |
| množina | |
| 1. | bili smo uzdignuli |
| 2. | bili ste uzdignuli |
| 3. | bili su uzdignuli |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | uzdigni |
| množina | |
| 1. | uzdignimo |
| 2. | uzdignite |
| glagolski prilog prošli | |
| uzdignuvši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| uzdignuo, uzdignula, uzdignulo | |
| uzdignuli, uzdignule, uzdignula | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| uzdignut, uzdignuta, uzdignuto | |
| uzdignuti, uzdignute, uzdignuta | |
Definicija
| 1. | podignuti, pomaknuti da dospije na veću visinu; uzdići |
| 2. | pren. a. dovesti u bolji položaj, dovesti u bolje stanje; poboljšati, unaprijediti b. učiniti da dobije veći ugled, značenje ili veću vrijednost; uzvisiti |
Frazeologija
⃟ uzdignute glave (uzdignuta čela) ponosito, gordo;
uzdignuti glavu zauzeti ponosan stav, postati ponosan; ohrabriti se
uzdignuti glavu zauzeti ponosan stav, postati ponosan; ohrabriti se
Etimologija
✧ uz- + v. dignuti
