usèliti
usèliti (se) svrš. 〈prez. ùselīm (se), pril. pr. -īvši (se), prid. trp. ùseljen, gl. im. useljénje〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| useliti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | uselim |
| 2. | useliš |
| 3. | useli |
| množina | |
| 1. | uselimo |
| 2. | uselite |
| 3. | usele |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | uselit ću |
| 2. | uselit ćeš |
| 3. | uselit će |
| množina | |
| 1. | uselit ćemo |
| 2. | uselit ćete |
| 3. | uselit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | uselih |
| 2. | useli |
| 3. | useli |
| množina | |
| 1. | uselismo |
| 2. | useliste |
| 3. | useliše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | uselio sam |
| 2. | uselio si |
| 3. | uselio je |
| množina | |
| 1. | uselili smo |
| 2. | uselili ste |
| 3. | uselili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam uselio |
| 2. | bio si uselio |
| 3. | bio je uselio |
| množina | |
| 1. | bili smo uselili |
| 2. | bili ste uselili |
| 3. | bili su uselili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | useli |
| množina | |
| 1. | uselimo |
| 2. | uselite |
| glagolski prilog prošli | |
| uselivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| uselio, uselila, uselilo | |
| uselili, uselile, uselila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| useljen, useljena, useljeno | |
| useljeni, useljene, useljena | |
Definicija
| 1. | (koga, se) dovesti koga ili smjestiti se u novom stanu, prostoriji, kući ili zgradi |
| 2. | () doći, boraviti više godina u stranoj zemlji |
Etimologija
✧ u- + v. seliti
