bùktati
bùktati nesvrš. 〈prez. -īm, pril. sad. -ajūći, gl. im. -ānje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| buktati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | buktam |
| 2. | buktaš |
| 3. | bukta |
| množina | |
| 1. | buktamo |
| 2. | buktate |
| 3. | buktaju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | buktat ću |
| 2. | buktat ćeš |
| 3. | buktat će |
| množina | |
| 1. | buktat ćemo |
| 2. | buktat ćete |
| 3. | buktat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | buktah |
| 2. | buktaše |
| 3. | buktaše |
| množina | |
| 1. | buktasmo |
| 2. | buktaste |
| 3. | buktahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | buktao sam |
| 2. | buktao si |
| 3. | buktao je |
| množina | |
| 1. | buktali smo |
| 2. | buktali ste |
| 3. | buktali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam buktao |
| 2. | bio si buktao |
| 3. | bio je buktao |
| množina | |
| 1. | bili smo buktali |
| 2. | bili ste buktali |
| 3. | bili su buktali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | buktaj |
| množina | |
| 1. | buktajmo |
| 2. | buktajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| buktajući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| buktao, buktala, buktalo | |
| buktali, buktale, buktala | |
Etimologija
✧ vidi búknuti
