bùki
bùki (bùkvi) m
Definicija
lingv. ime slova b u glagoljičkoj i ćiriličkoj azbuci, usp. b (2)
Etimologija
✧ stsl. buky: slovo, v. bukva1 (njem. Buch: knjiga, Buche: bukva; stari su Germani pisali po bukvinoj kori)
