Hrvatski jezični portal

bujrùntija

bujrùntija (burùntija) ž

Izvedeni oblici
jednina
N bujruntija
G bujruntije
D bujruntiji
A bujruntiju
V bujruntijo
L bujruntiji
I bujruntijom
množina
N bujruntije
G bujruntija
D bujruntijama
A bujruntije
V bujruntije
L bujruntijama
I bujruntijama
jednina
N buruntija
G buruntije
D buruntiji
A buruntiju
V buruntijo
L buruntiji
I buruntijom
množina
N buruntije
G buruntija
D buruntijama
A buruntije
V buruntije
L buruntijama
I buruntijama
Definicija
reg. pov. pismena zapovijed (paše ili valije) [dobiti bujruntiju; poslati bujruntiju]; potvrda, dokument, ukaz
Etimologija
tur. buyrultu, buyruldu