zàgaziti
zàgaziti (u što) svrš. 〈prez. -īm, pril. pr. -īvši, prid. rad. zàgazio〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| zagaziti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | zagazim |
| 2. | zagaziš |
| 3. | zagazi |
| množina | |
| 1. | zagazimo |
| 2. | zagazite |
| 3. | zagaze |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | zagazit ću |
| 2. | zagazit ćeš |
| 3. | zagazit će |
| množina | |
| 1. | zagazit ćemo |
| 2. | zagazit ćete |
| 3. | zagazit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | zagazih |
| 2. | zagazi |
| 3. | zagazi |
| množina | |
| 1. | zagazismo |
| 2. | zagaziste |
| 3. | zagaziše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | zagazio sam |
| 2. | zagazio si |
| 3. | zagazio je |
| množina | |
| 1. | zagazili smo |
| 2. | zagazili ste |
| 3. | zagazili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam zagazio |
| 2. | bio si zagazio |
| 3. | bio je zagazio |
| množina | |
| 1. | bili smo zagazili |
| 2. | bili ste zagazili |
| 3. | bili su zagazili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | zagazi |
| množina | |
| 1. | zagazimo |
| 2. | zagazite |
| glagolski prilog prošli | |
| zagazivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| zagazio, zagazila, zagazilo | |
| zagazili, zagazile, zagazila | |
Definicija
| 1. | stupiti, zakoračiti |
| 2. | a. uvaliti noge gazeći (u vodu i sl.) b. prodrijeti, ući c. pren. utonuti; potpuno ući (u posao i sl.) |
Frazeologija
⃟ zagaziti u dugove biti dužan, uvaliti se u dugove;
zagaziti u krv početi prolijevati krv; ubijati
zagaziti u krv početi prolijevati krv; ubijati
