zàmazati
zàmazati svrš. 〈prez. zàmažēm, pril. pr. -āvši, prid. trp. zàmazān〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| zamazati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | zamažem |
| 2. | zamažeš |
| 3. | zamaže |
| množina | |
| 1. | zamažemo |
| 2. | zamažete |
| 3. | zamažu |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | zamazat ću |
| 2. | zamazat ćeš |
| 3. | zamazat će |
| množina | |
| 1. | zamazat ćemo |
| 2. | zamazat ćete |
| 3. | zamazat će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | zamazah |
| 2. | zamaza |
| 3. | zamaza |
| množina | |
| 1. | zamazasmo |
| 2. | zamazaste |
| 3. | zamazaše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | zamazao sam |
| 2. | zamazao si |
| 3. | zamazao je |
| množina | |
| 1. | zamazali smo |
| 2. | zamazali ste |
| 3. | zamazali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam zamazao |
| 2. | bio si zamazao |
| 3. | bio je zamazao |
| množina | |
| 1. | bili smo zamazali |
| 2. | bili ste zamazali |
| 3. | bili su zamazali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | zamaži |
| množina | |
| 1. | zamažimo |
| 2. | zamažite |
| glagolski prilog prošli | |
| zamazavši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| zamazao, zamazala, zamazalo | |
| zamazali, zamazale, zamazala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| zamazan, zamazana, zamazano | |
| zamazani, zamazane, zamazana | |
Definicija
| 1. | prevući nečim žitkim, nečim čime se maže; namazati |
| 2. | pren. sakriti, zagladiti, zataškati, zabašuriti [zamazati (kome) oči zavarati koga, učiniti da ne vidi pravo stanje stvari] |
| 3. | zaprljati |
Etimologija
✧ za- + v. mazati
