zamárati
zamárati (koga, se) nesvrš. 〈prez. zàmārām, pril. sad. -ajūći, gl. im. -ānje〉
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| zamarati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | zamaram |
| 2. | zamaraš |
| 3. | zamara |
| množina | |
| 1. | zamaramo |
| 2. | zamarate |
| 3. | zamaraju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | zamarat ću |
| 2. | zamarat ćeš |
| 3. | zamarat će |
| množina | |
| 1. | zamarat ćemo |
| 2. | zamarat ćete |
| 3. | zamarat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | zamarah |
| 2. | zamaraše |
| 3. | zamaraše |
| množina | |
| 1. | zamarasmo |
| 2. | zamaraste |
| 3. | zamarahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | zamarao sam |
| 2. | zamarao si |
| 3. | zamarao je |
| množina | |
| 1. | zamarali smo |
| 2. | zamarali ste |
| 3. | zamarali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam zamarao |
| 2. | bio si zamarao |
| 3. | bio je zamarao |
| množina | |
| 1. | bili smo zamarali |
| 2. | bili ste zamarali |
| 3. | bili su zamarali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | zamaraj |
| množina | |
| 1. | zamarajmo |
| 2. | zamarajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| zamarajući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| zamarao, zamarala, zamaralo | |
| zamarali, zamarale, zamarala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| zamaran, zamarana, zamarano | |
| zamarani, zamarane, zamarana | |
Definicija
| 1. | v. zamoriti |
| 2. | pren. dosađivati, gnjaviti |
Etimologija
✧ vidi zamòriti
