Hrvatski jezični portal

zàblatiti

zàblatiti (što, se) svrš.prez. -īm, pril. pr. -īvši, prid. trp. zàblaćen〉

Izvedeni oblici
Svršeni
infinitiv
zablatiti
 
prezent
jednina
1. zablatim
2. zablatiš
3. zablati
množina
1. zablatimo
2. zablatite
3. zablate
 
futur
jednina
1. zablatit ću
2. zablatit ćeš
3. zablatit će
množina
1. zablatit ćemo
2. zablatit ćete
3. zablatit će
 
aorist
jednina
1. zablatih
2. zablati
3. zablati
množina
1. zablatismo
2. zablatiste
3. zablatiše
 
perfekt
jednina
1. zablatio sam
2. zablatio si
3. zablatio je
množina
1. zablatili smo
2. zablatili ste
3. zablatili su
 
pluskvamperfekt
jednina
1. bio sam zablatio
2. bio si zablatio
3. bio je zablatio
množina
1. bili smo zablatili
2. bili ste zablatili
3. bili su zablatili
 
imperativ
jednina
2. zablati
množina
1. zablatimo
2. zablatite
 
glagolski prilog prošli
zablativši
 
glagolski pridjev aktivni
zablatio, zablatila, zablatilo
zablatili, zablatile, zablatila
 
glagolski pridjev pasivni
zablaćen, zablaćena, zablaćeno
zablaćeni, zablaćene, zablaćena
Definicija
upasti u blato ili poprskati (se) blatom; ublatiti, usp. blatiti
Etimologija
✧ za- + v. blato, blatiti