Hrvatski jezični portal

vremènit

vremènit prid.odr. -ī〉

Izvedeni oblici
Pozitiv - neodr.
 
muški rod
jednina
N vremenit
G vremenita
D vremenitu
A vremenita / vremenit
V vremeniti
L vremenitu
I vremenitim
množina
N vremeniti
G vremenitih
D vremenitim / vremenitima
A vremenite
V vremeniti
L vremenitim / vremenitima
I vremenitim / vremenitima
 
srednji rod
jednina
N vremenito
G vremenita
D vremenitu
A vremenito
V vremenito
L vremenitu
I vremenitim
množina
N vremenita
G vremenitih
D vremenitim / vremenitima
A vremenita
V vremenita
L vremenitim / vremenitima
I vremenitim / vremenitima
 
ženski rod
jednina
N vremenita
G vremenite
D vremenitoj
A vremenitu
V vremenita
L vremenitoj
I vremenitom
množina
N vremenite
G vremenitih
D vremenitim / vremenitima
A vremenite
V vremenite
L vremenitim / vremenitima
I vremenitim / vremenitima
 
Pozitiv - odr.
 
muški rod
jednina
N vremeniti
G vremenitog / vremenitoga
D vremenitom / vremenitome / vremenitomu
A vremenitog / vremeniti
V vremeniti
L vremenitom / vremenitome / vremenitomu
I vremenitim
množina
N vremeniti
G vremenitih
D vremenitim / vremenitima
A vremenite
V vremeniti
L vremenitim / vremenitima
I vremenitim / vremenitima
 
srednji rod
jednina
N vremenito
G vremenitog / vremenitoga
D vremenitom / vremenitome / vremenitomu
A vremenito
V vremenito
L vremenitom / vremenitome / vremenitomu
I vremenitim
množina
N vremenita
G vremenitih
D vremenitim / vremenitima
A vremenita
V vremenita
L vremenitim / vremenitima
I vremenitim / vremenitima
 
ženski rod
jednina
N vremenita
G vremenite
D vremenitoj
A vremenitu
V vremenita
L vremenitoj
I vremenitom
množina
N vremenite
G vremenitih
D vremenitim / vremenitima
A vremenite
V vremenite
L vremenitim / vremenitima
I vremenitim / vremenitima
Definicija
1. koji je ograničen vremenom, koji u odmicanju i slijedu vremena ima početak i kraj, opr. izvanvremenski, bezvremenski, vječan
2. vremešan